Arketipler Nedir? Filmde Bilgi Verme Teknikleri Nelerdir?
Bu videoda senaryonun 7 arketipler ve filmde sözlü bilgi vermek için temel olarak 3 teknikten bahsedilir.
Yedi arketip dediğimiz Aşil, Külkedisi, Kirke, Faust, Orfeus, Romeo ve Juliet ve Tristan’dır. Örneğin 2006 yapımı Devil Wears Prada’da (Şeytan Markalar Giyer) protagonist Faust arketipidir. vs.
Film çekmek insanın farklı yaşlarda kendi fotoğrafını çekmesi gibi bir şey. Hepsi farklı görünür ama aslında hepsi aynıdır.” Demiş Wong Kar-Wai.
Genel olarak dünya üzerinde sınırsız farklı hikaye varmış gibi gözükse de temelde 7 arketip vardır. Arketip örnek olarak kullanılan modele denir. Arketipler diğer deyişle başka şekillerde yeniden anlatılan karakteristik hikayelerdir. Yedi arketip dediğimiz Aşil, Külkedisi, Kirke, Faust, Orfeus, Romeo ve Juliet ve Tristan’dır. En çok bilinen ve kullanılan arketip ise Romeo ve Juliet’tir. Aşil efsanesindeki karakterin ölümcül kusuru, Faust’da şeytanla anlaşma yapan karakter birçok film ve kitapta kullanılmış ve kullanılmaya devam edecektir. Örneğin 2006 yapımı Devil Wears Prada’da (Şeytan Markalar Giyer) protagonist Faust arketipidir. Tabii birçok arketipin karışımı olan filmler de mevcuttur. Bunları arketiplere hakim olarak analiz edebilir temelde filmlerin 7 arketip üzerinden döndüğünü zamanla anlayabilir ve bu yöntemle filmleri basitlikle sınıflandırabilirsiniz.
Filmde sözlü bilgi vermek için temel olarak 3 teknik kullanılır. Bu teknikler oyuncuların diyalogları dışında film içinde bilgi vermek amaçlı kullanılır. Bunlardan ilki bağlamsal olandır. Bu teknikte filmin başında olay anlatı ile kurulur, bu aktarım yazı ile de ses ile de aktarılabilir. Örneğin 1977 yapımı Star Wars filminde bu teknik kullanılmıştır. İkinci teknik dış sestir. Dış ses de filmdeki ana oyunculardan biri düşünce duygu ve davranışlarını filmin herhangi bir bölümünde izleyiciye aktarır. Örneğin 1996 yapımı Trainspotting filminde bu teknik kullanılmıştır. Son teknik ise karakterlerden birinin doğrudan kameraya bakarak konuşmasıdır. Bu teknik ‘dördüncü duvarın kırılması’ olarak bilinmekte olup seyircinin orada olduğunun vurgusuyla seyirci varlığı kabullenilir ve ihlal olarak sayılan bu teknik de kullanılabilir. Örneğin 1966 yapımı Alfie filminde bu teknik kullanılmıştır.